Manzara şöyle: Bahçedeyiz. Güneşin yeni yeni ılıttığı bir meltem dolaşıyor etrafta ve dalgalandırdığı yaprakların şenlikli hışırtısı kolayca bastırıyor az ötedeki cadde trafiğinin huzursuz sesini. Yarı pastoral bu görüntünün odağında ise dört kapısı ardına, bagaj kapağı tepesine kadar açık eski model bir araba duruyor. Bizim apartmanın önüne çekili vaziyette yükünü tutmayı bekliyor.
Kendimden pek memnunum. Zira çocukların tüm eşyalarını, kıyafetler, ayakkabılar, terlikler, havlular, mayolar, çamaşırlar hatta oyuncaklar dahil tek bavula sığdırdım. Fakat her nedense beklediğim takdiri göremiyorum babamdan. Yeşil elâ gözlerinde şimşekler çakıyor. Dudaklarının kenarından sarkan bıyıklarının sivri uçları titreşiyor hafiften. ►►►
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder