“Anlamıyorsun değil mi?” dedi mavi gözlerini doğrudan karşısındakinin yüzüne diken kadın. Bir yandan da zarif parmakları arasında tuttuğu ince uzun bacaklı kadehi yavaş yavaş çeviriyordu.
Mazisi fazla olmayan meslek yaşamında öğrendiği en önemli şey dürüst davranmaktı genç kızın. Zira her nasılsa yalanla gerçeği daha kolay ayırt ediyordu sarhoş kafalar, ayıklara göre. Bu çıkarımla tereddütsüz: “Hayır,” diye cevap verdi.
Kadın aldırmazca omuzlarını silkti:
“Boş ver, zaten kimse anlamıyor.” dedi tebessümle ve yarılanmış içkinin üstünü örttüğü yeşil zeytine geçmiş kürdana çevirdi dikkatini. Onunla oynadı bir müddet, neden sonra aklına mühim bir şey gelmişçesine başını kaldırdı: “Aslında var biri.” diye konuştu, kurduğu devrik cümleye hoşnutsuzca gözlerini kısarken de: “Aslında biri var.” diye düzeltti, “Ancak anlaştığımız pek söylenemez.” ⟹
- Yazarı:Özlem Pekcan
- Yayınevi:Dorlion Yayınları
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder