Akyazı, mütevazı sayıda haneye sahip bir köydü o vakitler. Yukarıda çay bahçeleri, ormanlar ve sıradağlar, aşağıda Karadeniz.
Atarların Zehra köyün en güzel kızıydı, Bıçakçıların Memet ise köyün en yakışıklı delikanlısı. Zehra boylu poslu, sırma saçlı, mavi gözlü, güleç ağızlıydı. Memet daha boylu poslu, bastığı yeri titretir, ela yeşil gözlü idi. Memet deli gibi sevdalıydı Zehra'ya. Araya kimleri sokmamıştı ki. Kaç kez haber göndermişti hem anasına hem Zehra'ya. Ama kızın gönlü yoktu. Her seferinde geri çevirmişti onu.
Günün birinde: “Nedir derdin?” diyerek yolunu kesti. “Aylardır süründürürsün beni.”
“Bir derdim yoktur. Benden sana yar olmaz,” dedi genç kız, bastı gitti.
Delikanlı bakakaldı arkasından. Ama bir daha da kimseyi göndermedi. ⟹
- Yazarı:Özlem Pekcan
- Yayınevi:Dorlion Yayınları
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder