Gecenin üçünde odamın penceresinden ölümüne sarkıp sigara içerken, yan pencereden ani bir şekilde kafasını uzatıp “Yakaladım! Hahaha!” diye bağırıp az daha düşmeme sebep olan kadın, benim öz annemdir.Aile dostumuz olan, oldukça şişman ve iri yarı bir çiftin düğünündeyiz. Babam altınları takarken mutluluk dilemeyi ihmal etmiyor: "Allah bir yastıkta kocatsın Ümit’ciğim. Tabii sığarsanız!” Babam hariç ailecek utandık.
Babamı namaz kılmış, dua ederken görünce “Benim için de dua et” deyiveriyorum ve babamın cevabıyla dumur oluyorum. “Kendisi nerede derse ne diyeyim?”
Hoca ile birlikte doktor adayları sabah viziti geziyorken birden, telefonun sesini kapatmayı unutan bir öğrencinin telefonu Emre Aydın şarkısıyla çalmaya başladı. ”Adam olmaz dedin senden…” Hocanın merakla beklenen tepkisi gecikmedi. ”Baban arıyor galiba. Söyle, haklı çıktı.”
Pek çok memleket gezdim ama hiçbir yerde Malatya’daki pratik düzeni göremedim. Kız Meslek Lisesi, yanında Erkek Meslek Lisesi, yanında Evlendirme Dairesi.
Babama bilgisayar ve internet kullanmayı öğrettiğim ilk günler… “Baba bak bu mouse, yani fare.” diyorum, nasıl kullanıldığını gösteriyorum. Birkaç gün sonra babam beni çağırıyor. “Kızım gel bak, bu kurbağa çalışmıyor!”
daha fazlası için tıklayın
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder