HUZURUN GEMİSİ

                                  Hasan Gündüz Pekcan Anısına..

Hani derler ya;
Gün biter, gece bitmez, diye
Sen gittiğinde
Gecelerim uzadığında anladım…

Hani derler ya;
Kaybedince anlar insan değeri,diye
Seni sonsuza dek kaybettiğimde anladım…

Hani derler ya;
Son kez sarıldığını hissedememek acıtır canı, diye
Sana son kez sarıldığımı bilemediğimde anladım…

Küçücüktüm…
Ellerimi aldığında avuçlarına
Kaybolurdu parmaklarım.
Bakınca deniz yeşili gözlerine,
Kaybolurdum huzurun gemisinde…

Kar düşmüş topraklar gibiydi saçların,
Gördükçe maziye dönerdim.
Ben,
Kimseyi hatırlayamazken anılarımda
Bir seni hatırlardım
O kadar çok sevdim ki seni
Hep benimle kalacağına inandım…

Elbet dalgalanacaktı gözlerindeki deniz
Elbet kıyıya vuracaktı sertliği
Ama durulacaktı suyu
Hiç dalgalanmamış gibi

Fırtınalar kopacaktı bedeninde,
Yıpranacaktı yılların verdiği sitemle.
Ama akmayacaktı gözyaşı,
Gürlemeyecekti gökyüzü…

Şimdi erken gittiğin gökyüzünde
Yıldızlar senin dostların.
Benimse seni hatırlatan onca resim
Benimse seni hatırlatan onca yer
Benimse seni özleten onca sen kokan koku.

Yaşanan onca anı,
Yaşanan onca hatıra,
Şimdi senin mezar taşında
Benimse kalbime kazılı…

Unutmadı seni torunların,
Unutmadı seni kızların,
Unutmadı seni dostların,
Unutmadı seni karın…
Unutmayacaklar da!

Senin yıldızın, kaydığın gökyüzünde değil
Seni hasretle anan kalplerimizde parlayacak...

Yazan: GÜL EDA